Potworna

Dzisiaj recenzja książki, która strasznie ciekawiła mnie tytułem, opisem i - taki mój standard - okładką! Czy podołała wyzwaniu jakie jej rzuciłam? :)


Autorka: MarcyKate Connolly
Wydawnictwo: CzyTam
Ilość stron: 415

Tak jak już napisałam na początku, okładka jest po prostu przecudowna! Przyjrzyjcie się dobrze, jest taka popękana (?) Kasia mnie już wyśmiała za to określenie XD. Coś jakby ktoś pogniótł kartkę papieru, a następnie ją rozprostował i stwierdził, że wyjdzie z tego niezła okładka, w dobrym sensie oczywiście :). Ciężko to opisać, jednak na prawdę robi wrażenie.
Kiedy książka do mnie dotarła, nie mogłam się wręcz na nią napatrzeć.
Boli mnie tylko to, że nie ma pokazanych skrzydeł Kymery - głównej bohaterki. Choć wyobrażałam ją sobie ciutkę inaczej - to i tak kłaniam się nisko. Okładka przyciąga wzrok i prezentuje się świetnie! :)



Tak jak wspomniałam wcześniej, książka nie zaciekawiła mnie tylko i wyłącznie okładką - ale i opisem. Tak więc opowiem wam krótko, na czym stoimy.
Kilka sporych małych tragedii sprawiło, że pewien czarownik znienawidził miasto Bryre  i jego mieszkańców. Rzucił straszliwą klątwę na dziewczęta mieszkające w Bryre. Co zrobił dokładnie? Najpierw zaczęły chorować, jedna po drugiej nie mogły się ruszać, takie wiecie, muchy w smole :'). Jako iż czarownik posługiwał się czarną magią, klątwa najbardziej rozprzestrzeniała się nocą taka ciekawa logika - więc król zakazał wychodzenia po zmroku. Owszem, w tym mieście rządził król coś podobnego do 'nie mów mi jak mam żyć'.  -->
Tak, uprzedzę wasze pytania - choroba dotykała tylko dziewczyn, nie wytłumaczę wam dlaczego - ponieważ byłby to obrzydliwy spojler. Jak wiadomo, ten kto spojleruje, nie dożyje śniadania, a wiecie, śniadanie to najważniejszy posiłek dnia! Poza tym nie chcę jeszcze wąchać kwiatków od spodu.
Kymera - bo tam miała na imię główna bohaterka - nie była zwykłą hybrydą. Nasza potworna robiła za przysłowiowego Frankensteina. Ma śrubki na szyi, skrzydła i ogon, którym jak cię dziabnie to obudzisz się za jakieś dwa dni, tak ona też kiedyś się przypadkowo użądliła i wyspała się za wszystkie czasy. Posiada kocie oczy, a z palców wysuwają jej się pazury. Dodatkowo, zawsze nosi płaszcz, ponieważ nawet jeśli jej twarz jest piękna - to na przykład ręce ma stworzone z płatów różnokolorowej skóry.
Nie oszukujmy się, nie byłaby przyjaznym dla oka okazem, dlatego też wychodziła z domu tylko nocą. Jej zadaniem było zabieranie dziewcząt z łap czarownika. Kymera jest jednak tak nieogarnięta, że pewnej nocy zauważa ją chłopak. Od tamtej pory, dziewczyna każdej nocy znajduje na fontannie różę od ów cud chłopca pochniał cynamonem, no kto nie lubi cynamonu?!<3. Dobrze jest wiedzieć, że róże to ulubione kwiaty Kym, więc chłopak wie jak przypodobać się dziewczynie XD
Myślicie, że to romans i już macie ochotę odstawić tę książkę w kąt? TO ŹLE!
kiedy to pisałam, czułam się jakbym była tą kobietą z reklamy, która w pewnym momencie zaczyna krzyczeć: "Onie, nie, nie kochany! Tak to my się bawić nie będziemy" czy coś takiego XD
We mnie jest więcej romantyzmu niż w tej książce :'). Dla niektórych plus, dla innych minus. Według mnie jest to wielki plus! Czy w każdej książce musi być wielkie love story, żeby była dobra? NIE.

To macie zarys tej niesamowitej historii. Mogę wspomnieć, że dużą rolę odgrywa tu ojciec głównej bohaterki - szalony naukowiec, pokazuje nam różnicę między magią a nauką i choć granica jest cienka, to chyba każdy wolałby aby tak o wyczarować książki, przekąskę, wygodny fotel i herbatę a dla tych od siedmiu boleści mogłaby być nawet kawa. Jednak nie ma tak łatwo, do nauki potworki!
Ojciec Kymery jest w sporym konflikcie z czarownikiem, więc jest ciekawie :D

Kym oprócz tego, że kochała kwiaty i miała swój mały różany ogródek - to uwielbiała baśnie! Wiecie, smoki i bazyliszki, królewny, książęta. Okazuje się, że w ich świecie na prawdę istnieją hybrydy i niesamowite istoty - smoki, satyrowie, centaury i inne cudowności-potworności. Czy nadal istnieją? Chyba nie, ale istniały. Ludzie zabijali te stworzenia, aby pozyskać ich moc - tak powstali pierwsi magowie.
Naszą Kym najbardziej interesują smoki - te niesamowite gady! No dobra, tak w tajemnicy mogę wam zdradzić, że również uwielbiam smoki, więc miałabym o czym pogadać z Kymerą. Dziewczyna była bardzo ufna w stosunku do ludzi, nie powiem - ja domyślałam się tego jak rozwinie się akcja już po pierwszych stronach. Może to dlatego, że bardzo się wciągnęłam i analizowałam tę książkę - a może dlatego, że nie była wyjątkowo skomplikowana. Nie oszukujmy się, może i czuję się ja na jakąś czterolatkę, ale to było oczywiste. Całą książkę miałam nadzieję, że wydarzy się coś, co po prostu wstrząśnie mną tak mocno, że mi oczy wyskoczą - tak, takie miałam wymagania :') - i co prawda tak się nie stało. Zaskoczyło mnie zakończenie, to fakt - no wyobrażałam to sobie całkowicie inaczej - więc w jakimś stopniu zwracam honor.
Autorka miała cudowny pomysł na fabułę, a jej styl pisania był tak przyjemny, że aż nie chciałam odrywać się od książki. Zazwyczaj denerwuje mnie, kiedy w książce jest mało dialogów - jednak tu aż tak bardzo mi to nie przeszkadzało, na prawdę się wczułam! :) Jednak, nie zżyłam się szczególnie z bohaterami i było ich niewielu - a jak wiecie lub też nie, uwielbiam kiedy w książce przeplata się cała masa istot dwunożnych jak mają mniej lub więcej tych nóg to też są mile widziani :"D
Szukałam już, czy autorka napisała jeszcze coś - niestety nic nie znalazłam, a szkoda :(.

Pooooza tym, robiłam sobie taką WielceTwórcząRodzinkę i byli w niej: oczywiście Kym, Frankenstein, Edward Nożycoręki <3 i Sally (z Miasteczka Halloween)
macie jeszcze jakieś pomysły kogo tu dodać? XD

Dobra, podsumowując. Książka jest przeznaczona go grupy wiekowej +10, co jednak nie zmienia faktu, że jest niesamowita. Czyta się ją lekko i przyjemnie. 

Książka jest świetna na ten czas, bo wiecie, zaczyna się, dla większości, szkoła, a taka niezobowiązująca lektura jest cudowna na takie pierwsze szkolne urwanie głowy :D

Tak więc, serdecznie polecam, daję książce 8/10 :)

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu CzyTam :)

A wiecie co jest śmieszne? Wyobraźcie sobie taką sytuację...
Pierwszy września, rozpoczęcie roku - wszyscy ubrani na galowo - białe bluzeczki, czarce spodnie lub spódnice i tapeta na twarzy taka wiece, którą można szpachelką zdrapywać XD

żartuję, nie maluję się XD piękna z natury XD

Rozpoczęcie się skończyło i taka, nazwijmy ją Amelia, poszła się przebrać z glanc sukienki - w krótkie czarne spodenki, bluzkę z mózgiem i metalem na szyi że o wisiorki mi chodzi. Tu jakiś tunel, tam całe ucho w kolczykach i idzie zadowolona przez miasto - trzymając w w ręku opisywaną dzisiaj książkę. Kiedy spotkałam się ze znajomymi w cukierni, zgodnie stwierdzili, że tytuł "Potworna" idealnie do mnie pasuje, a do charakteru szczególnie - więc teraz na każdym kroku słyszę tylko to, że jestem Potworna ale ja jestem miła, na prawdę!. Dziękuję, skończyłam.

Aaa i jeszcze jedno! Oglądacie booktube? Tak/Nie?

Zajrzyjcie na kanał Next Chapter, który aktualnie prowadzi Embers, super zakręcona dziewczyna :D Stworzyła akcję, którą nazwała "Babeczkowa wyliczanka" [link wydarzenia na fb] klikajcie w link, bo na tym wydarzeniu sami tworzycie swoją babeczkę :D hahah XD

Już niedługo mój post, a jak na razie zapraszam was do odcinka Embers <3 :D (kliknij, nie gryzę :))

Także, do napisania :D