Zanim się pojawiłeś

"Nie krytykuj czegoś, zanim nie spróbujesz."

Źródło

Źródło

Tak. Wiem. Jestem rakiem.

Tak. Wiem. W internecie aż huczy o tej książce.

Jednak internet ma niesamowite powody żeby tak huczeć!

Tom 1

Źródło

Cykl: Zanim się pojawiłeś
Autorka: Jojo Moyes
Wydawnictwo: Świat Książki
Ilość stron: 384

Okładka.

Blebleble.

Fuj.

Nie chcę nawet tego na półce!

Ale okey, zacznijmy od oryginalnej, polskiej okładki... no i mamy na niej kobietę.
Aż nie wiem co mam o niej mówić. Strasznie odpycha mnie ta okładka.
A ta filmowa?
No, mamy aktorów. Okładka nie gryzie, bo jest tam Sam Claflin :) Ale ta też szału nie robi.
Oesu! Teraz, przeglądając filmweb, zrozumiałam, że Emilia Clarke gra Daenerys z Gry o Tron x.x 

s-z-o-k

Za to, strasznie podoba mi się okładka oryginalna!

Jest po prostu śliczna *0* 

Nie czytałam opisu tej książki, sięgnęłam po nią tylko i wyłącznie dlatego, że - jak już wspomniałam - w internecie huczy o fenomenie tej historii!

I wiecie co? Ani trochę nie żałuję przeczytania jej :).

"W życiu wszystkiego powinno się spróbować chociaż raz."

Wszyscy wiemy, mniej-więcej, o czym jest ta książka. A jak nie wiemy, to w skrócie wytłumaczę.

Lou Clark, ma dwadzieścia sześć lat, chłopaka i ukochaną pracę w kawiarni.

Jej plany nie są szczególnie wielkie. Jak na razie wymyśliła, że machną sobie z Patrickiem kilkoro dzieciaczków, będą mieszkać kilka ulic od jej rodzinnego domu, a ona nadal będzie pracować w swojej umiłowanej kawiarni.

"Człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie ma obowiązek wykorzystać je najlepiej, jak się da."

Kiedy pewnego dnia wszystko wzięło w łeb, kawiarnia zbankrutowała, a nasza Lou zostaje na lodzie.

Dziewczyna nadal mieszka z rodzicami, chorym dziadkiem, siostrą i jej synkiem.

"Czułam się tak, jak pewnie czują się ofiary mafii, patrząc, 

jak beton powoli zastyga im wokół kostek."

Lou Clark.

Co mogę o niej powiedzieć?

Najlepiej zacznę od tego, że zamiast wesolutkiej brunetki, Lou, ciągle miałam przed oczami znienawidzoną przeze mnie Clark z serialu "The 100" (wiem, że są książki, ale jeszcze nie czytałam ;) ). Will bardzo często mówił do Lou po nazwisku, więc, no.

"Wiedza to władza, Clark."

Zamiast jej:

Źródło

Widziałam ją:

Źródło

Była bardzo sympatyczną osóbką, jednak często mnie irytowała.
Jej trzmielowe rajtuzki zniszczyły system :D
Podobało mi się w niej to, że była taka uparta i mimo niepowodzeń, dążyła do celu :)

"- Z pewnością masz dar elokwencji.

- Raczej niewyparzony język - prychnął tato."

Lou, jak każdy ambitny/bezrobotny człowiek, stwierdziła, iż z braku laku (a dokładniej z braku pieniędzy) musi znaleźć pracę.

Gratulacje! Od dziś jest towarzyszką markotnego szmaciarza, 

zwanego również Willem - który porusza się na wózku.

To właśnie krzyczał mój umysł, kiedy Lou dostała pracę.

A tak myślał tatko Lou:

"-Boże słodki! - powiedział mój ojciec- Wyobrażacie sobie? Nie dość, że człowiek wylądował na cholernym wózku inwalidzkim, to jeszcze będzie miał naszą Lou za towarzystwo."

Will, oczywiście, jak na wredną żmiję przystało, ciągle wytykał jej błędy, nie rozmawiał z nią, a jak już rozmawiał to - uwaga - rzucał sarkastyczne uwagi no kto by się tego spodziewał?
Zachowywał się bardzo często jak wycackany dzieciak.
Ej, czekajcie! On był zranionym dzieckiem i sarkastycznym dupkiem.

Czy to podchodzi pod bad boy'a?

Kolejnym bohaterem jest Patrick.

Onie. Grał mi na nerwach jak zawodowiec!

Straszne, ale to strasznie mnie denerwował. Niestety, pojawia się w książce stosunkowo często.

Ma bzika na punkcie sportu, a przez większą część książki, szykuje się do maratonu.

Który nas kompletnie nie obchodzi, ale słuchamy z grzeczności.

A! I zdarza nam się iść z nim na spotkanie fanatyków sportu!

Niezapomniane wrażenia, gwarantowane!

I jest tylko jedno pytanie...

...Lou? Co ty w nim widziałaś?

"Tato mówi, że w moim wydaniu mina pełna namysłu wygląda tak, 

jakby spieszyło mi się do kibelka."

Książka była bardzo ciekawa, jednak byłam przygotowana na coś... hmm... coś co zrobi na mnie większe wrażenie. 

Nie czytam zbyt często obyczajówek, raczej wybieram fantastykę.

Książkę przeczytałam bardzo szybko. Była to miła lektura, jednak, to nie dla mnie.

Daję książce 7/10

Nie zamierzam czytać drugiej części. Takie książki nie są dla mnie, to mnie mój klimat.

Ciekawostka?

Nie płakałam :)

Nie płaczę na książkach.

I raczej szybko nie zacznę.

Skończyłam czytać tę książkę jakoś po drugiej w nocy, ale!

Przeklinać autorkę skończyłam równo o trzeciej dwadzieścia nad ranem :)

UWAGA :D

Chciałam was poinformować tak troszkę rychło w czas, ale to przemilczmy, że aktualnie odbywa się 'Tydzień Shadowhunters'. Ja staram się być tam aktywna, więc wszystkich zainteresowanych zapraszam do wydarzenia:

Tydzień Shadowhunters [facebook].

A jeśli chcecie wiedzieć szybciej o akcjach fandomowych w których biorę udział, to klikajcie w zakładkę (na moim blogu, oczywiście) 'Wyzwania książkowe' i na samej górze mamy stronę '+ INNE (FANDOMOWE) PIERDÓŁKI' - i właśnie tam, na bieżąco, będę wrzucała info. o akcjach podobnych do tej :)

Pozdrawiam :)